ممکن است بیماری عفونت واژینال و عفونت ادراری خطرناک به نظر برسد اما این بیماری‌ها در افراد بسیار شایع هستند و توسط بهترین متخصص عفونت زنان، به راحتی قابل درمان می‌باشند. در ابتدا به توضیح درمورد این عفونت‌ها و راه‌های تشخیص بیماری می پردازیم.
عفونت واژینال چیست؟
عفونت واژینال یک بیماری شایع در زنان و یکی از دلایل عمده ترشحات غیر معمول واژن است. این بیماری در اثر تغییر در برخی از انواع باکتری‌ها ایجاد می‌شود. در واژن تعداد زیادی باکتری “خوب” و تعداد محدودی باکتری “بد” وجود دارد. سطح واژن به طور معمول اسیدی است، که به رشد باکتری های بد کمک می‌کند و سطح باکتری‌های خوبی به نام لاکتوباسیلوس را حفظ می‌کند. اگر به هر دلیلی تعادل اسیدیته واژن (PH) دچار اختلال شود، بر سلامت واژن تأثیر می‌گذارد. هنگامی که داخل واژن تعداد باکتری‌های مضر بیشتر از باکتری های خوب باشد، بیماری عفونت زنان بروز می‌کند.
عوامل مختلفی می تواند بر تعادل PHواژن تأثیر بگذارد، از جمله قاعدگی، مصرف آنتی بیوتیک، شستشوی بیش از حد، استفاده از IUD (دستگاه داخل رحمی)، رابطه‌جنسی و … . این بیماری در زنان بین سنین 15 تا 44 سال شایع‌تر است، در حالیکه در کودکان و زنان یائسه پوشش سیستم تناسلی، مکان مناسبی برای رشد میکروب‌ها نیست. همچنین درافرادی که هیچگاه رابطه‌ی جنسی نداشته‌اند ابتلا به این بیماری بسیار نادر است. عفونت واژینال همچنین خطر ابتلا به عفونت‌های مقاربتی (STI) مانند کلامیدیا را افزایش می دهد. اما، این بیماری یک عفونت مقاربتی محسوب نمی‌شود.
بیشتر بخوانید: نشانه های عفونت واژن
تشخیص عفونت واژینال
شایع ترین علامت این بیماری ترشحات غیر معمول واژن همراه با بوی بد است، اما 50% از زنان مبتلا به عفونت واژینال هیچ علائمی ندارند. ترشحات غیر معمول واژن می‌تواند علل دیگری هم داشته باشد و همچنین نوع عفونت واژن ممکن است انگلی، باکتریایی و یا قارچی باشد، به همین دلیل توصیه می‌شود برای تشخیص دقیق نوع عفونت و بیماری به بهترین متخصص عفونت زنان مراجعه کنید تا از طریق معاینه لگن، تست PH و نمونه گیری از ترشحات واژن نوع بیماری را تشخیص دهد.
راه های درمان عفونت واژینال
درمان عفونت‌های واژینال، به اینکه چه چیزی باعث عفونت شده، بستگی دارد. برای درمان عفونت واژینال، پزشک ممکن است داروهایی از قبیل مترونیدازول، کلیندامایسین، تینیدازول را که به صورت خوراکی یا کرم موجود هستند، تجویز کند.
قرص یا کرم مترونیدازول و کرم کلیندامایسین ممکن است برای عفونت باکتریایی تجویز شود.
کرم ها یا شیاف های ضد قارچ ممکن است برای عفونت قارچی تجویز شوند.
قرص مترونیدازول یا تینیدازول ممکن است برای عفونت تریکومونیازیس تجویز شود.
کرم یا قرص استروژن ممکن است برای آتروفی واژن تجویز شود.
حتماً در نظر داشته باشید مصرف این داروها باید تحت نظر پزشک متخصص زنان استفاده شود و داروها باید تا زمانی که پزشک تجویز کرده است مصرف شود، حتی اگر علائم شما ازبین برود. متوقف کردن درمان زود هنگام ممکن است خطر عود بیماری را افزایش دهد.
عفونت ادراری
عفونت ادراری (UTI)، از شایع ترین عفونت‌ها است که افراد اکثراً توسط باکتری‌ها، قارچ‌ها و در موارد نادری توسط ویروس‌ها به این بیماری مبتلا می‌شوند.
این نوع از عفونت در مردان بسیار نادر است، به طوریکه شیوع ابتلا عفونت ادراری در زنان50% بیشتر از مردان است.
عفونت ادراری می‌تواند هر نقطه از دستگاه ادراری شما از قبیل کلیه‌ها، مثانه، مجرای کلیه و مجرای ادراری مثانه را در دستگاه فوقانی درگیر کند.
علائم عفونت ادراری
علائم UTI بستگی به این دارد که چه بخشی از مجاری ادراری آلوده است. عفونت‌های ادراری تحتانی، دستگاه ادراری تحتانی، مجرای ادرار و مثانه را تحت تأثیر قرار می دهند. که علائم آن شمال مواردی مانند:
- سوزش هنگام ادرار کردن
- افزایش دفعات ادرار بدون جمع شدن ادرار زیاد
- نیاز به ادرار مکرر در خواب
- ادرار خونین
- ادرار تیره و کدر
- ادرار با بوی بد
- درد لگن در زنان
- درد رکتال در مردان
عفونت‌های ادراری دستگاه فوقانی بر کلیه ها تأثیر می گذارد. علائم این نوع عفونت نشان دهنده‌ی وجود عفونت های جدی تری مانند عفونت کلیه است. در این موارد بلافاصله باید به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید. ممکن است عفونت های ادراری در زنان باردار هیچ گونه علائمی را از خود نشان ندهد به همین دلیل انجام آزمایش های منظم طبق نظر بهترین متخصص زنان برای تشخیص این بیماری الزامیست. علائم UTI دستگاه فوقانی شامل درد و حساسیت در ناحیه پشت و پهلو، تب و لرز، حالت تهوع و استفراغ می‌باشد. در مردان، علائم عفونت ادراری دستگاه فوقانی مشابه با زنان است، ولی علائم عفونت ادراری دستگاه تحتانی گاهی اوقات علاوه بر علائم متداول شامل درد روده هم می‌شود.
درمان عفونت ادراری
نوع درمان UTI بستگی به وضعیت سلامتی شما و نوع باکتری موجود در ادرار شما دارد. تشخیص نوع ابتلا به بیماری عفونت ادراری توسط پزشک متخصص صورت می‌گیرد.
در بیشتر موارد علت بیماری، باکتری‌ها هستند، که با اتواع آنتی بیوتیک‌ها درمان می‌شوند.
در برخی موارد، ویروس‌ها یا قارچ‌ها عامل عفونت هستند که با داروهای ضد ویروس و ضد قارچ قابل درمان است.
بیشتر علائم در طی چند روز اول درمان از بین می‌روند، اما ممکن است لازم باشد داروها را برای یک هفته یا بیشتر ادامه دهید. در کل دوره‌ی درمان، داروها به خصوص آنتیبیوتیکها باید طبق تجویز پزشک مصرف شوند.
همچنین پزشک شما ممکن است علاوه بر اینها، برای تسکین درد و سوزش هنگام ادرار داروی مسکن تجویز کند، اما معمولاً درد پس از شروع آنتیبیوتیکها، داروهای ضد ویروس و ضد قارچ تسکین می‌یابد.
